Nie od dzisiaj pracodawcy od młodych osób wymagają nie tylko wiedzy teoretycznej, ale przede wszystkim wiedzy praktycznej popartej pewnymi doświadczeniami. Dlatego tak ważna jest możliwość realizacji stażu lub praktyk. O korzyściach wynikających z odbywania praktyk pisałam w poprzednim tekście, teraz skupię się na tym czym są staże oraz jakie korzyści wynikają z ich odbywania. Przedstawię też różnice pomiędzy stażem a praktyką, ponieważ bardzo często studenci myśląc o praktykach i stażach używają tych pojęć zamiennie, nie wiedząc że różnica pomiędzy jedną a drugą formą zdobywania doświadczenia jest znacząca.

Praktyki są obowiązkowym elementem studiów na większości kierunków i każdy z Was powinien zrealizować je w wyznaczonym terminie. Czas ich trwania najczęściej jest uzależniony od możliwości czasowych praktykanta, zazwyczaj jest to okres do 2 tygodni do miesiąca. Istnieje możliwość indywidualnego dopasowania godzin oraz dni pracy praktykanta, dzięki czemu studenci mogą łączyć je ze studiami. Zdarza się też, że realizowane są one w wakacje. Praktyki odbywają się z reguły w oparciu o umową trójstronną, między studentem, Uczelnią, przedsiębiorstwem. Są one najczęściej bezpłatne, ale zdarza się, że pracodawcy wychodzą naprzeciw studentom i w swojej ofercie proponują praktyki płatne. Udział w praktykach wiąże się z mniejszym zakresem odpowiedzialności, a praktykanci zawsze podlegają pod opiekuna praktyk. W momencie, kiedy student kończy studia nie będzie mógł już skorzystać z tej formy współpracy, ponieważ jest ona zarezerwowana tylko i wyłącznie dla osób studiujących.

Staż oznacza nabywanie umiejętności zawodowych przez osobę bezrobotną i organizowany jest przez Urząd Pracy. Może się on okazać przepustką do zdobycia stałej pracy, ponieważ poprzez odbywanie stażu mamy możliwość zaprezentowania swoich umiejętności swojemu pracodawcy i jeżeli pracodawca jest zadowolony ze stażysty to łatwiej będzie mu pozostać w firmie na dłużej. Staże – w przeciwieństwie do praktyk – kierowane są do różnych grup osób, nie tylko do absolwentów (do 30. roku życia, tzw. staże absolwenckie), ale również do osób starszych (po 50. roku życia), niepełnosprawnych oraz długotrwale bezrobotnych. Staż wymaga większego zaangażowania czasowego, trwa od trzech miesięcy do roku, a obowiązki są wykonywane w pełnym wymiarze godzin (40 h tygodniowo). Podstawą jest umowa dwustronna – pomiędzy stażystą a pracodawcą, a stażysta utrzymuje status osoby bezrobotnej. Staż wiąże się z większym zakresem odpowiedzialności i samodzielności w wykonywaniu powierzonych zadań. Należy pamiętać, że każdemu stażyście przysługuje prawo do urlopu – za każde przepracowane 30 dni przysługuje 2 dni urlopu, natomiast wynagrodzenie za okres stażu standardowo wynosi 120% zasiłku dla bezrobotnych i nazywa się stypendium stażowym.

Istnieją również programy stażowe organizowane nie przez Urząd Pracy, lecz pracodawców. Skierowane są najczęściej do absolwentów lub studentów ostatnich lat. Są opłacane przez pracodawcę, a forma zatrudnienia i wymiar czasu pracy jest elastyczny, często podlega indywidualnym ustaleniom ze stażystą. Bardzo często programy stażowe stanowią przepustkę do zatrudnienia – od razu po stażu lub po kilku latach, kiedy stażysta ukończy już swoje studia.

Podsumowując, staż i praktyka są świetnymi okazjami na zdobycie doświadczenia, sprawdzenie siebie oraz nabycie umiejętności miękkich. Im więcej mamy wiedzy o sobie samym tzn. wiemy jak lubimy pracować oraz jaki zadania lubimy wykonywać tym lepiej dobierzemy swoje przyszłe miejsce pracy.

Ewelina Dyjak, Doradca zawodowy, Biuro Karier i WOSG